ایران بزرگ‌ترین سهم را در تولید زعفران جهانی دارد، به‌طوری که آمارها نشان می‌دهد که مساحت کشت از حدود ۱۰۰۰ هکتار در سال ۱۹۷۳ به بیش از ۱۲۰۰۰۰ هکتار در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است. با این حال، در این مدت، عملکرد در هر هکتار از حدود ۲.۶ کیلوگرم به حدود ۲.۳ کیلوگرم کاهش یافته است که می‌توان آن را به عوامل مختلف محیطی و مدیریتی فنی نسبت داد. نتایج تحقیقات نشان داده است که در بین عوامل فنی، سطوح پایین ماده آلی خاک، درصد خاک رس، محتوای فسفر، استفاده از بنه‌های کوچک در زمان کاشت و چگالی پایین گیاه از جمله عوامل مؤثر در کاهش عملکرد محصول هستند. مطالعات همچنین نشان داده‌اند که مهم‌ترین عامل در کاهش عملکرد، سطح ماده آلی در خاک است. در کشورهایی که عملکرد بالای زعفران به‌دست آمده است، خاک عمدتاً غنی از ماده آلی بوده است. البته عوامل محیطی نیز تأثیر قابل توجهی بر رشد و عملکرد زعفران دارند که باید به‌طور جداگانه در تحقیقات مورد بررسی قرار گیرند. این مقاله سعی دارد تأثیر این عوامل فنی و مدیریتی را بر تولید زعفران مورد بحث قرار دهد.
ارسال پیام
این وب سایت از کوکی ها برای بهبود تجربه وب شما استفاده می کند.